α.
Δεν πηγαίνω πια σε διαδηλώσεις.
Δεν ακούω ειδήσεις.
Ζω σ' ένα φως από λάσπη.
Μικροί, υγροί καημοί ρουφάνε αφηρημένα
τις σκέψεις μου.
Δεν έχω πια επιθυμίες.
τις σκέψεις μου.
Δεν έχω πια επιθυμίες.
β.
Κάθε μέρα
λίγο πριν ξημερώσει
βγαίνει συνωμοτικά από την πόρτα του σπιτιού
και πετάει τα σκουπίδια στον παλιό βρώμικο κάδο
Χάρτινα κουτιά από γάλα, παλιές εφημερίδες,
συνθήματα
μια καραμέλα από την εποχή που ήταν παιδί
Κάθε μέρα
λίγο πριν ξημερώσει
βγαίνει συνωμοτικά από την πόρτα του σπιτιού
και πετάει τα σκουπίδια στον παλιό βρώμικο κάδο
Χάρτινα κουτιά από γάλα, παλιές εφημερίδες,
συνθήματα
μια καραμέλα από την εποχή που ήταν παιδί
Μπαίνει στο σπίτι προσεκτικά
Όταν ανατείλει ο ήλιος τίποτα πια δεν υπάρχει
στο σκοτεινό κρύο κάδο
στο σκοτεινό κρύο κάδο
γ.
Φύλαγε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή.
Ευλαβικά.
Φύλαγε τις φωτογραφίες στον υπολογιστή.
Ευλαβικά.
Μετά πέθανε.
Θυμάμαι τον θόρυβο που έκανε πριν σβήσουν κυκλώματα.
Σαν να άνοιξε μια βεντάλια σε θεωρείο θεάτρου
Ο επισκευαστής είπε "δεν γίνεται τίποτε.
Ο δίσκος χάλασε ακριβώς στο σημείο που αποθηκεύατε
εικόνες"
(Δημοσιεύτηκε στη σελίδα μου του Facebook, 7.1.2015)
