13 Αυγούστου 2011. Πριν από δυο μέρες είχα τα γενέθλιά μου. Αποφάσισα να ενεργοποιήσω το μπλογκ μου. Αυτή είναι η πρώτη -δοκιμαστική- ανάρτηση.
Μαρώ
Μαρώ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλή
-
Τους πρώτους μήνες μετά το θάνατο της μητέρας μου, πήγαινα πολύ τακτικά στο νεκροταφείο, σχεδόν κάθε μέρα, άλλοτε μεσημέρι...
-
Το καφενείο ήταν από 'κεινα τα παλιά, που λίγα έχουν πλέον απομείνει ξεχασμένα σε κάποιες μάλλον φτωχές, ξεχασμένες κι αυ... -
Έϊβαλα, έϊβαλα, ω! Lotte Laserstein, Selbstporträt mit weissem Kragen, περ. 1923 Το σπίτι στην Καλλιθέα το κληρονόμησα από μια θεία ... -
«Πάτερ ημών» Απ’ την παιδική μου ηλικία πολλά δεν θυμάμαι. Φευγαλέες εικόνες, λεπτομέρειες προσώπων και σωμάτων, ποτέ πρόσωπα ολόκληρ... -
Την ιστορία της Κοραλίας τη διηγήθηκα μια φορά στην πολύ καλή μας ζωγράφο, την Κλεοπάτρα Δίγκα. "Να κάτσεις και να τη γράψεις... -
Εdward Hopper Ήθελε να πάρει την άδειά της νωρίτερα φέτος. Απ’ τον Ιούνιο αν ήταν δυνατόν και όλες μαζί τις μέρες που δικαιούταν, να τ...
-
Είμαι ζωοφοβική. Δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω. Ή, ακριβέστερα, δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω πλέον. Πώς γεννήθηκε αυτός ο φόβος μέσα... -
STEFAN PFUERTNER ( https://pixels.com/featured/dark-landscape-stefan-pfuertner.html ) Τον ‘βλέπαν οι άνθ...
-
Παιδάκι, να ένα μήλο Ένα όμορφο μαύρο παιδί καθόταν μεσημέρι Κυριακής έξω από το σπίτι του. Ήταν ένα ζεστό χειμωνιάτικο μεσημέρι σε μ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου